«Սանդուղք դեպի դրախտ» այս անունն է կրում այն գեղատեսիլ երթուղին, որը տանում է դեպի Ավստրիական Ալպերի Գրոսեր Դոններկոգել (Grosser Donnerkogel) գագաթը (2053 մետր)։
Այն գտնվում է Դանուբ գետի աջ վտակ Տրաունի ջրահավաք ավազանում, Ավստրիայի Զալցքամերգուտ առողջարանային տարածքում։
Կրաքարային ապարներից բաղկացած լեռները հարուստ են լճերով, բարձրլեռնային ճահիճներով և քարանձավներով, որոնք ձևավորվել են Պլեյստոցենի ժամանակաշրջանի սառցադաշտերի հալվելու հետևանքով։ «Դրախտի սանդուղքի» անհավատալի նկարներ անելու համար, այն էքստրիմ արշավականների սիրելի վայրերից մեկն է։
Քայլարշավի մասնակիցը պետք է ունենա մագլցման դասի` C/D մակարդակ (մագլցում, որն իրականացվում է առանց մուրճի օգտագործման)։ Արշավի տևողությունը լեռան ստորոտի մեկնարկային կետից մինչև գագաթ տևում է երեք ժամ (հարաբերական բարձրությունը 470 մետր է)։ Գոյություն ունի դեպի գագաթ տանող երեք արահետներ, որոնցից միայն երկուսն է, որ դժվարության տեսանկյունից գնահատվում են, որպես C/D մակարդակ, մյուս արահետը գտնվում է A-ից C միջակայքում:
«Դրախտի սանդուղքի» անհավատալի նկարներ անելու համար, այն էքստրիմ արշավականների սիրելի վայրերից մեկն է։
Սակայն մինչև սանդուղք կարելի է հասնել նաև ճոպանուղով ավելի կարճ ժամանակահատվածում։
Հասնելով սանդուղքին կա մի փոքր տափարակ հարթություն որտեղ արշավականները հնարավորություն ունեն մի փոքր հանգստանալու, սնվելու, լուսանկարներ անելու և երթուղու վերջին հատվածին պատրաստվելու համար:
Դեպի գագաթ տանող սանդուղքն իրականում օդում ձգված մետաղական կառույց է, որն երկու կողմերից պաշտպանված են, բռնելու համար նախատեսված հատուկ ճոպաններով։ Սանդուղքով բարձրացողը ճոպանին ամրացվում է երկու անվտանգության կարաբիններով: Բարձրանալիս անսովոր քայլերը հաղթահարելու համար պետք է պահպանել մեկ հիմնական կանոն՝ ներքև չնայել։ «Սանդուղք դեպի դրախտ»-ի երկարությունը ընդամենը 40 մետր է։ Այն գտնվում է գետնից 700 մետր բարձրության վրա։
Սանդուղքի հատվածը ավարտելուց հետո լեռան գագաթից բացվում է 360 աստիճան տեսարան, որտեղից կարելի է ամբողջությամբ վայելել շրջապատի բավականին գեղատեսիլ բնությունը, հատկապես Գոսաուսե լճի տեսարանները։ Գագաթից հետո քայլարշավի երթուղին շարունակվում է լեռան մյուս կողմով և մինչև Գաբլոնցի Խրճիթ (Gablonzer Hutte)
լեռնային կացարան տևում է 1,5 ժամ։
Սանդուղքը բաց է լինում մայիս-հոկտեմբեր ամիսներին։
Հետաքրքիր է, որ մետաղական սանդուղքի առաջին Via Ferrata-ն (իտալերեն՝ «Երկաթե ճանապարհ») տեղադրվել է 1843 թվականին ավստրիական Գոգեր Դահշթայն լեռան վրա աշխարհագրագետ և լեռնագնաց Ֆրիդրիխ Սիմոնիի կողմից։